قصه عاشورا پر از یاس بود

برای چشم های گریان کودکان بی پناه وقلب  های زخم خورده عاشقان

قصه پراز ایمان وصداقت پروانه ها که در آن کبوتران به آشیانه نور پرواز می کنند

وعشق در کتاب محبت برای بازماندگان به  آسمان به یادگار می گذارند

این قصه  از قلبی می گوید که تنها تنها برای عشق می تپد پس

این بار خورشید غریبانه تر از همیشه نور افشانی می کند وبرای گنجشکان بی پرواز لالایی پرواز می سراید

قلبم سنگین است وامروز تنها تر از همیشه در سکوتی پشت پنچره زمان به ستارگان غمگین نگاه می کنم وبرای غریبی گلهای شب بو گریه می کنم

یا اباعبدالله الحسین(علیه السلام)